السكلومول عامل ضدسرطان جديدي است كه در تعداد زيادي از مراحل درماني سرطان آزمايش شده است. در اين طرح براي اولين بار از روش سنتز جديدي استفاده شده است كه علاوه بر كم هزينه بودن آن، بازده بيشتري نسبت به روش سنتز نمونه هاي مشابه خارجي آن دارد. السكلومول با استفاده از ماده‌ي آغازگر S-(تيوبنزوييل)‌ تيوگليكوليك‌اسيد، در دو مرحله سنتز شده است. در مرحله اول، تغليظ اين اسيد با متيل هيدرازين در شرايط بازي(توسط هيدروكسيد سديم) تحت دماي صفر درجه سانتي گراد به مدت 30دقيقه، ماده‌ي حدواسط N- متيل بنزو تيو هيدرازيد را توليد كرده است. در مرحله بعد هيدرازيد با مالونيل كلرايد واكنش داده و السكلومول حاصل مي شود. السكلومول خاصيت ضدسرطاني را از طريق تحريك گونه‌هاي اكسيژني واكنش‌پذير (ROS) در سلول‌هاي سرطاني نشان مي‌دهد.

اختراع چارچوب آلي- فلزي هدفمند جهت درمان شيميايي و فوتوديناميكي همزمان برپايه مس است كه در زمينه دارو رساني هدفمند به سلول هاي سرطاني كاربرد دارد و براي حل مشكل نبود يك روش درماني مناسب جهت هدف گيري دقيق تر سلول هاي سرطاني سينه، جهت كاهش عوارض دارويي بر روي سلول هاي سالم طراحي شده است. راه حل ارائه شده در اين اختراع استفاده از چارچوب آلي- فلزي بر پايه مس، به عنوان يك مركز فعال براي افزايش كارايي فوتوديناميك درماني است كه با داشتن تخلخل بالا در داخل چارچوب اين امكان را مي دهد كه داروي هيدروفيل دوكسوروبيسين در داخل اين فضا به ميزان زيادي قرار گيرد و از طرفي پس از بارگيري دارو براي جلوگيري از حذف فوري از جريان خون با غشاي گلبول قرمز (RBC) پوشش داده شد. در طراحي اين ذره، از آپتامر MUC1 به عنوان targeting agent استفاده گرديده تا بتوان سلول هاي سرطاني را با اختصاصيت بيشتري هدفگيري كرد.

سرطان پستان از شايع ترين سرطان‌ها در ميان زنان است كه از آمار مرگ و مير بالايي برخوردار است. روش‌هاي مرسوم درمان سرطان از جمله جراحي، شيمي درماني، پرتودرماني و ... به دليل سميت بالاي داروهاي ضدسرطان و آسيب به سلول‌هاي سالم بدن مناسب نيستند. با هدف افزايش هرچه بيشتر اثر درماني دارو و كاهش عوارض جانبي آن، نياز است كه داروها به صورت اختصاصي در بافت هدف جمع شوند. براي اين تجمع، بايد حامل‌هاي دارو به نحوي نسبت به سلول‌هاي هدف، اختصاصي شوند. اين اختصاصي شدن براي حامل‌هاي دارويي، از طريق هدفمند كردن آن‌ها صورت مي‌پذيرد. در اين اختراع، سيستم‌ تحويل دارويي هدفمند طراحي شد كه ميتواند داروي كوركومين را به بافت توموري مورد نظر در بدن هدايت كند. اصلاح سطح نانوذره توسط پليمر پلي‌اتيلن گليكول انجام شد كه تاثير به سزايي در افزايش پايداري شيميايي نانوذره، افزايش كارايي دارو و رهاسازي تدريجي دارو درون تومور دارد. جهت هدفمندسازي نانوذره از اسيدفوليك به عنوان بيومولكول تشخيص دهنده گيرنده‌هاي سلولي روي سطح سلول‌هاي سرطان پستان استفاده شد. توسط اين سيستم تحويل دارويي هدفمند، دوز مورد نظر از داروي كوركومين درون نانوحامل كپسوله مي‌شود و مقادير بيشتري از دارو مي‌تواند به بافت هدف برسد. كلمات كليدي: سرطان پستان، سيستم تحويل دارويي هدفمند، كوركومين، پلي‌اتيلن گليكول، اسيدفوليك